Miesiąc: październik 2001

Odejścia.. z konieczności, z zasad, kodeksów i przez niemożliwości, horyzonty i odległości. Łagodzenie nieuniknionego, jak uporczywa próba spadania na cztery łapy po wyrzuceniu z lecącego samolotu. Próba… zawsze nieudana.

Jeśli podzielisz odchodzenie od kogoś, od życia czy choćby od nałogu na tysiąc kawałeczków i każdego dnia zrealizujesz tylko ten jeden spośród nich… ..to wcale nie będzie to ani łatwiejsze, ani mniej bolesne… zwłaszcza jeśli będzie to odchodzenie od kogoś.

Kiedyś chciałem się zmienić, na dodatek świat zaczął mnie zmieniać. Rozerwałem sobie klatkę i wyjąłem serce, ledwo biło. Pomyslałem nad reanimacją… Uwierzyłem, że jest możliwa… I tak zacząłem przegrywać… dzień po dniu miesiąc po miesiącu a niedługo…

Na proste pytania zazwyczaj istnieją proste, niestety wybierane przez większość ludzi najrzadziej, odpowiedzi. Plątamy sobie życia, gmatwamy losy… Szukając chwil poświęcamy całą resztę życia. Ryzykujemy swoje życia dla złudzeń utkanych z delikatnych marzeń…

Szeregiem słów spisana ścieżka, tęsknoty, pragnienia… marzenia… Nieprzespane myśli i niezapisane nigdy słowa zapisane w poprzek mojej drogi straszą swoim szykiem, zawsze przestawnym, wiecznym na opak. Ścieniowane życie domaga się swoich praw, swojej egzystencji…

Nie chcę nic, nie marzę, nie pragnę, nie dopytuję, nie potrzebuję, nie… Przyszłość i tak ułoży się bez mojego udziału tak ja sama chce. Mogę pisać jej fragmenty, ale i tak nie napiszę sobie nowego życia.

Tak poplątane, tak zakręcone i tak poszarpane… zwyczajne ludzkie życie. Jednak nie potrafię nie pisać o nim, o tym co czuję, jak żyję. Nie wiem, pisałem już kiedyś, że blog jest dla mnie czasami jak zawór bezpieczeństwa, innym razem traktuję go jak…

Każdy żyje na swojej własnej planecie… z własnymi kategoriami uczuć, odczuć i wrażliwością… utrwalanymi przez przeszłość i zmieniane wciąż przez terażniejszość… Na mojej planecie od dziś na każdej bramie wisieć będą słowa: ACCESS DENIED