Miesiąc: grudzień 2001

WIESŁAWA STĘPIEŃ „Zapytać można” „Co zrobić z kioskiem Na rogu ulicy Gdzie stracone złudzenia Nabierają barwy Z każdym łykiem pięknieją I nie ma już strat Nawet lat ubywa Przerażenie zostaje Co zrobić z niebem Błękitnym dla…

Sieć będzie lepsza bezemnie Real także Pewnie wróce do starej miłości-książek. Zatopię się na nowo w wymyślonych nieistniejących światach. Prawie jak w Sieci. Zresztą i tak jedynym światem w jakim zaistniałem na dłużej jest świat słów, więc będę pasował…

Byłem, jestem, … wskrzeszony… wpatroszony na nowo w życie… nie starczy przecież łusek na nową skórę powieszonej na kołku zwanym życiem Pozostał rozrzedzony tlen którym już nie potrafię oddychać. DODATEK (20050228091830): Możecie mi odebrać wszystko…

Idę pośród ludzi… wirtualny ja… otoczony marzeniami, złudzeniami i trwogą przed całym światem. Rozdaję serce, kraję je w cieniutkie pasemka i oddaję… mieszając z nadzieją, wiarą i marzeniami dla mnie nie do spełnienia. Karmię wszystkim co najlepsze i najpiękniejsze w świecie… I prowadzę……

Odbierzcie mi oddech… ..bym już nie wypowiadał słów. Wytnijcie serce… …bym nie czuł nic. Oślepcie oczy… ..bym nie mógł pożerać nimi świata. Zatkajcie moje uczy… …bym już nigdy nie słyszał swojego krzyku. Wypuśćcie całą krew… …bym…

Siedzę i „dumam” sobie. Sekundy na dużym zielonym zegarze odmierzają czas. Minuty, godziny. Powoli mija życie a ja sobie siedzę i „dumam”. Są andrzejki, pub zaczyna pustoszeć i nawet mgła papierosowego dymu powoli rozpłynęła się. Oczy wciąż…