Miesiąc: listopad 2002

Wiem juz ze „bylem – minalem”… :((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((( To juz prawie tak jakbym nie zyl. I koniec – kropka? Nie bedzie rozwiniecia tematu, bo nie ma na to czasu. Bo juz nie ma Ciebie dla mnie – prawda? Juz nie masz czasu, checi, slow,…

Czego oczekiwałem? Jedynie prawdy i szacunku do tego, co było, do mnie jako osoby jak i moich uczuć oraz mojego życia. Prawdy, słów a nie milczenia, nie zaprzeczania, nie mówienia mi, bym wciąż wierzył w nasze marzenia i napewno nie mówienia mi:”może kiedyś”. Nic tak nie boli, jak…

„…temu pdoporzadkuj siebie, a nie ludzom, ktorzy udaja, ze cos ich z Toba laczy. Spojrz… ktos Ci mydli oczy roznymi pieknymi slowami, naduzywa pewnych slow, a pozniej kiedy sie wszystko zalamuje, to tamta osoba wychodzi na czysto, a Ty nie.…

Czy umiem ranić? Oczywiście! W końcu brałem lekcje od mistrzyń w ranieniu. A takiej szkoły nie zapomina sie do końca życia. I ta nauka nie poszła na marne.

Jak już pisałem wiele razy, nie opowiadam tu o moim życiu, o konkretach… ale przed chwilą w rozmowie z Kimś wspominałem coś. I postanowiłem jednak napisać to i tutaj. Miałem tu wkleić prawie siedem kilobajtów tekstu – listu publicznego – jaki napisałem…

Szmaciana zabaweczka… tik tak Rzucana wciąż w kąt… tik tak Gdy urwie się jej uszko… tak tik Albo gdy się znudzi… tak tik Wyrzucona bez konsekwencji… tik tak Bo co trzymać niepotrzebnie… tak tik…

Nie chcę już nieba mi obiecywanego ani piekła, które otrzymywałem nie chcę choćby jednego z wzlotów ani żadnego z niekończących się upadków nie chcę słów zamiast milczenia ani milczenia zamiast oczekiwanych słów nie chcę…

Jeśli komuś coś obiecujecie obiecujcie piekło wtedy jeśli skłamiecie przynajmniej nie będzie zawiedziony